Geen afbeelding

Jullie liefde is nog steeds onze basis – herinneringen aan Twente

21 mei 2010 Daan Westerink 6

En dan zie ik het weggetje. Alles ziet er nog net zo uit als vroeger. Dat kan hier nog. Ik stop voor de blokhut en loop er omheen. Ik ruik de naaldbomen en duw mijn neus tegen de ruiten. Ja, hier was ik heel erg gelukkig. En dan rij ik weer verder. Tien minuten later sta ik voor het hek van de begraafplaats. Ik aarzel. Het blijft een vreemde plek om je ouders te bezoeken.