Zaterdagochtend. Twee ochtendkranten. Trouw en Volkskrant. Ik leg ze naast elkaar neer. Wat opvalt? Wat voorpaginanieuws is, daar denken de redacties van de Volkskrant en Trouw heel anders over. Nog opvallender is de totaal andere onderwerpen op die voorpagina’s.
De Volkskrant opent met twee grote foto’s. De linkerfoto is een plattegrond van Beiroet op 12 juli, de rechterfoto dateert van afgelopen woensdag, na de bombardementen door de zuiderburen. Zoek de 100 verschillen… Er onder het artikel ‘ Zuid-Beiroet heeft nu aanblik Dresden’. Verder artikelen over kapitalisme dat tot liefde leidt; de stijgende meldingen van kindermishandeling; westerse artsen die tijdens hun vakantiewerk in ontwikkelingslanden meer schade aanrichten dan goed doen en de krantenkatcartoon over overlevenden van de schipholbrand die nog steeds niet weten of ze in Nederland mogen blijven.
Op de voorpagina van Trouw staat geen enkel artikel over de oorlog tussen Libanon en Israël. Het enige dat met Libanon te maken heeft is de verwijzing naar een artikel over de hulpverlener met de groene helm, die in alle media opduikt. Het openingsartikel gaat over plastic flesjes die straks gescheiden ingezameld gaan worden in Nederland. Daaronder een foto met verslag van de winnende zwemfinale van Inge Dekker. Het overige voorpaginanieuws betreft het opvallend hoge aantal keizersnedes in Zuid-Korea en de tentoonstelling over Checkpoint Charlie die gisteren geopend is in Berlijn.
Nieuws is het volgen van de waan van de dag. Sterker nog: het volgen wat de persbureaus belangrijk vinden. Zijn journalisten nog steeds de waakhonden van de democratie die ze ooit vol trots verklaarden te zijn? Persberichten van Reuters en AP worden verslonden. Is er nog zoiets als de onafhankelijke journalist? Hoe kan het dat een verslag over Beiroet geschreven wordt door een redacteur vanuit Amsterdam? (Volkskrant – Steven Ramdharie). Moet je er niet geweest zijn om een oordeel te vellen?
Op de Volkskrantsite staat een verklaring voor de verschillende interpretaties van wat nieuws is: Alles went, zelfs een oorlog. Daar zijn ze bij Trouw dan sneller mee dan bij de Volkskrant. Het zoveelste bombardement van de bruggen van Beiroet is voor Trouw vandaag geen voorpaginanieuws.
Wat allang geen voorpaginanieuws is (maar daarom niet minder schrijnend:) de oorlog in Soedan; de uitgeprocedeerde asielzoekerskinderen die nog steeds in Nederland gevangen zitten; de Iraanse christenen en homo’s die teruggestuurd zouden worden naar hun thuisland..En hoe gaat het met Holleerder?
Kunnen wij bloggers hier iets aan veranderen? Nee, dat is een illusie. Maar we kunnen wel vragen blijven stellen. Ook aan journalisten. Want dat iets niet meer ‘ nieuw’ is, betekent niet dat je er geen aandacht meer aan hoeft te schenken.
Dag allemaal, dank voor de reacties! Een pagina met goed nieuws is een mooi idee… Helaas is voor de journalistiek pas iets ‘nieuws’ als het afwijkt van het gewone. Dus dat de natuur nog steeds zo mooi is in Nederland is geen nieuws. Dat je nog steeds snachts op de Neude rond kunt lopen zonder dat je beroofd wordt is ook geen nieuws. Dit betekent dat vaak alleen het negatieve in het nieuws komt helaas. Of het moet zijn dat de redacties eindelijk eens gaan melden: consumenten biologisch voedsel genieten meer van hun maaltijd dan bio-industrieconsumenten… Of ‘fluisterboten toppunt van geluk, jetskie-ers vaak verhoogd cholesterol’. Met een beetje humor kun je positief nieuws leuk maken!
Ik was zelf jarenlang werkzaam binnen de media, helaas is het negatieve altijd weer het interessantste voor de meeste eindredacties…
Hai Daan!
Ik pleit voor minstens één pagina met het zogenaamde ‘goede nieuws’ uit de wereld,
ik wil zo af en toe als ik mij bedolven voel onder alle negatieve berichten ook wel eens lezen over een goed lopend jongeren project, of over een buurt waar bijzondere dingen gebeuren omdat ze zo betrokken zijn bij elkaar, over een beslising van een gemeente om die bomen maar eens níet te kappen,
etc etc etc ,…..
Alstublieft laat er ook eens wat meer aandacht zijn voor de goede dingen in het leven,
dat het ook heel kut kan zijn dat weet ik zo onderhand wel.
Liefs,
Ik laat leerlingen in de les voorpagina’s vergelijken om te laten zien dat journalisten bepalen wat nieuws is. Ik laat ze dan ook uit een lijst met berichten kiezen wat zij op de voorpagina zouden zetten. Alle groepjes kiezen andere onderwerpen. Wat is dan objectief is de vraag? Objectief bestaat niet omdat er altijd keuzes gemaakt moeten worden.
Het is wel belangrijk je daar van bewust te zijn, maar er iets aan doen lijkt me onmogelijk, behalve aandacht vragen voor onderwerpen. Het is toch ook een kwestie van vraag en aanbod.
Ja en zo wil iedere lezer zijn eigen voorpagina, want die zijn net zo divers als redacties van kranten. Persoonlijk zou ik iedere dag voorpaginanieuws willen over goede ontwikkelingen in de natuur en juist ook weer over het milieu dat we met rasse schreden bederven… maar dat is voor velen weer geen nieuws.
– PS Inderdaad, Helena, dat voorpaginanieuws over kapitalisme! Je kan alles wat krom is natuurlijk ook nog recht schrijven.
Het is sprankelend discussievoer bij een goed glas wijn in een linkse salon…
Niemand schrijft over de 5 miljoen stembiljetten die door de machthebbers in Mexico onlangs zijn achterovergedrukt.
En zo is dat
Beste Daan….ik onderschrijf volledig het bovenstaande….het journaille wordt lui, de gemakzucht is van de kranten af te lezen hier in Nederland……ook het tv journaal idem dito….. in Denemarken bijvoorbeeld wordt er van alles wat je hierboven beschrijft (dus ook Soedan bijv.) dagelijks meerdere malen uitgebreid verslag gedaan, in de kranten en hun websites en radio en tv nieuws….met correspondenten ter plekke, die de stand van zaken weergeven en beelden laten zien….
Zou het met de zomer te maken hebben……journalisten gaan niet hun vakantie afbreken voor ziets???
Als dat zo zou zijn, dan vind ik dat wel heel erg.
Enfin ikzelf probeer op mijn blog op eigen wijze vragen te stellen……alle beetjes helpen misschien.
Als je Trouw vaak leest zul je merken dat ze daar alles refereren aan religie en geloof. Het bombarderen van een stad waar veel geloofswaanzinnigen wonen door een andere groep malloten (land van god) past niet in het beeld dat de Trouw-redactie heeft van religie of dat zij wil uitdragen.
@ Jos: het vragen stellen is minder moelijk dan het lijkt. Boven de partijen staan is veel moeilijker, zie het verschil in westerse en Arabische berichtgeving. Het verschil in politieke systemen maakt het vaak ondoorgrondelijk. En er liggen zoveel belangen onder tafel… Het valt mij slechts op dat de voorpagina’s vandaag zo verschilden. En ik weet net als jij hoe het kunstje van berichten maken werkt denk ik.
@ Helena, dat vond ik ook niet! Eerder komkommer… Evenals het bericht over het inzamelen van plastic flesjes (Trouw). Er is wel iets belangrijkers dan je druk om te maken!
@ Foppe: Ik zou de agressie van Hezbollah niet willen bagetalliseren. Volgens mij wordt de agressie van Israel over niet al te lange tijd met veel meer agressie beantwoord, met steun uit Iran en Syrie. wie er uiteindelijk is begonnen speelt nu al geen rol meer. Dat het geen voorpaginanieuws is verbaasd mij hogelijk. Zoals wel meer dingen.
Een bijdrage schrijven over een nieuwsfeit n.a.v. een artikel uit -bijvoorbeeld- de krant blijft altijd een heikel feit, omdat genoemd nieuwsfeit vaak al subjectief van aard is. Of je moet er een ‘objectieve draai’ aan geven natuurlijk, hoewel die ook nooit echt objectief zal zijn. Het blijft een moeilijke materie.
Het lijkt me inderdaad ook van belang om meer te schrijven over de situatie in Afrika waar ook dagelijks veel doden vallen (zoals je zelf al schrijft: Soedan), over de bootvluchtelingen, over ….
Wat kunnen bloggers doen: vragen stellen, en proberen om informatie uit overige websites te halen die wel nog over die zaken rapporteren!
Ik vond dat verhaal over ‘kapitalisme leidt tot liefde’ absoluut geen voorpagina artikel waard!
Israel, wat gesteund wordt door vele nederlandse gristenen, bombardeert Libanon in puin sinds een paar weken, daar is het nieuws vanaf.
Twee Hezbollah vuurpijlen, ik heb niet gehoord dat de explosieve lading iets voorstelde, kwamen vanmorgen tot op 40 km van Tel Aviv, dichterbij dan ooit.
Hezbollah weerde weer een Israelische nachtelijke raid af, voor het eerst, voor zo ver ik weet, schoot het Libanese leger met luchtafweergeschut op de Israelische Apaches.
Het leek op de foto’s dat dat geschut meteen vernietigd werd, dat kan er op wijzen dat, in tegenstelling tot de uitstekend getrainde Hezbollah soldaten, Libanese niet weten wat een Apache kan.
Een Apache kan volautomatisch het geschut vernietigen wat op die Apache schiet.
Er waren twee van dit soort moordtuig, de enige manier om ze met luchtafweergeschut te vernietigen is met twee geschutsposities op hetzelfde moment er één neer te schieten, als het mislukt is de geschutsbemanning er geweest.
Hezbollah gaat zulke confrontaties uit de weg.
Zodra een 500 kg raket op Tel Aviv valt staat het op de Trouw voorpagina.