Zwanger worden is niet voor iedereen een vanzelfsprekendheid. Dat geldt ook voor Ingrid en Arno. Als Ingrid na het stoppen met de pil maar niet ongesteld wordt, en ook niet zwanger blijkt, komt ze met haar man Arno in een medische molen terecht.
Ingrid beschrijft in het eerste deel van het boek in dagboekvorm hoe moeilijk het is, de route van de heftige behandelingen, de spannende periode van afwachten, en vervolgens de enorme teleurstelling en het verdriet als blijkt dat ze niet (meer) zwanger is.
Het stel worstelt met de ongewilde kinderloosheid en besluit nog een laatste behandeling te doen. Daarna start een adoptieprocedure. Deze laatste behandeling slaat onverwachts aan, en het geluk van Ingrid en Arno kan niet op als op de echo twee kloppende hartjes te zien zijn.
In het tweede deel vertelt Ingrid hoe reikhalzend ze naar de tweeling uitzien, tot na 24 weken de weeën ineens beginnen. Artsen en verpleegkundigen geloven dat in eerste instantie niet, maar de weeën zetten door en even later worden dochter Vera en zoon Lars geboren. De veel te kleine, prachtige kindjes sterven anderhalf uur later in de armen van hun moeder.
In het laatste deel beschrijft Ingrid hoe zij en Arno jaren later alsnog het geluk ervaren en zonder medisch ingrijpen ouders worden van twee gezonde jongens. Het boek is niet alleen een aanrader voor lotgenoten. Ook voor werkers in de zorg, uitvaart en onderwijs is het een eyeopener.
Ingrid van der Kuil (www.ingridvanderkuil.nl)
ISBN: 9789 4913 7530 9, prijs € 20,95
Daan Westerink
Deze recensie verscheen ook in Vakblad Uitvaart
Vandaag nog zei iemand op twitter: “kinderen, die neem je”
Mijn commentaar was: “nee, die krijg je”.