Vaderdag. De kinderen zijn uit logeren en de enige vader in dit huis wandelt met een andere vader ergens in Limburg. Dat betekent dat ik vanochtend helemaal niets anders hoefde te doen dan voor mezelf te zorgen. Uitslapen, douchen, koffie in het espressoapparaat, broodjes met kaas en pesto in de oven en met een kop koffie achter de laptop kruipen. Je kunt de dag slechter beginnen.
Ik kijk naar buiten, het groen uit de tuin is weldadig, en al is de lucht grauw, deze dag kan nu al niet meer stuk.
Ik ben dit weekend alleen met meer dan 50 verhalen die straks in mijn boek komen te staan. Levensgeschiedenissen, waar nog een enkel woord aan toegevoegd of gewijzigd moet worden. De finale is in zicht, over vijf weken ligt mijn eerste manuscript bij de uitgever. De foto’s voor op de voorkant van het boek liggen nu bij de vormgever. Ook zij is dit weekend hard bezig om er een mooie kaft van te maken, een mozaik van prachtige plaatjes van overleden ouders. Die foto’s zijn monumentjes om even bij stil te staan. Om even je vinger over te laten glijden.
Ik heb mezelf het afgelopen half jaar opgesloten op mijn werkkamer, ’s avonds als het huis stiller werd. Heb flarden van journaals voorbij zien komen, maar heb verder vooral alles gemist over kabinetten, afgetreden presidenten en weet voor het eerst sinds jaren helemaal niets van de huidige politiek. En het gekke is: ik heb niets gemist.
Voor het slapen gaan zat ik vaak nog even met mijn lief op het bankje buiten. Met een drankje en een sigaretje staarden we de nacht in. Hij heeft me niet gemist ’s avonds zei hij deze week, de televisie mag de deur uit als we iedere avond maar even in de nacht kunnen staren tegen elkaar aan.
En nu dus dit weekend helemaal voor mezelf. Twee lekker alleen dagen. Me, my computer, and all your stories. Ik weet niet hoe het straks gaat, hoe het boek ontvangen wordt, ik weet alleen dat er straks meer dan vijftig verhalen klaar liggen die het meer dan waard zijn om gelezen te worden. Door al die zonen en dochters die wel eens willen weten hoe je dat nu doet: leven zonder ouders.
Salut, ik duik weer onder, en probeer om in het najaar weer iets vaker boven te komen.
Heavy as usual; niks te klagen dus, we zijn er toch gelukkig mee.
Succes met de deadline(ik vind deadlines zelf vreselijk)en dan een fijne verdiende vakantie!
Ha lieve getrouwen. Goed om van jullie te horen, wat lief! Ja K, ik haal nog adem, maar ik adem nu alle verhalen in en uit, over twee weken is de deadline! Daarna vakantie, dus Fravapa, het duurt nog wel even, die dag dat ik ALLEEN maar kan bloggen. In het najaar kom ik terug. En hoe is het met jullie?
Haal je nog adem? Wilde even checken. Ah, Frap was er ook.
DE DAG GAAT WEL LANG DUREN…..
Daan, veel succes met de laatste loodjes, ik kijk er naar uit (al heb ik gelukkig nog niets met het onderwerp).
Heerlijk he, die avonden met een wijntje op het terras!
(Ivy)
Pas maar op Sol, dat wordt slempen binnenkort – kent u die uitdrukking?
Ha Daan! Ik was niet alleen dit weekend, vandaar dat ik je nog niet gelezen had. Heerlijk, de presentatie komt in zicht!! Succes met de laatste loodjes en als je een borrel nodig hebt? 🙂 Liefs!
erik: haha, het blijft koddig, al maken ze een papieren stropdas! (gesignaleerd in Limburg dit jaar, en trots gedragen). Maar die lekker alleen dag, daar kon niets tegenop!
rami: ja, poeh, wat moet ik toch straks gaan doen!
jacob: de nacht is mijn vriend. Jammer dat de dag zo hard terugslaat.
rolf: dank je, ik vat dat op als een aanmoediging!
Jos: leven zonder is mijn ‘oormerk’, en dat het inspireert tot een verhaal over ouders en kinderen, dat is allleen maar prachtig. mijn insteek is ook positief. ondanks al het verdriet in sommige verhalen.
koen: ja, mooi om jou ook weer te ontmoeten. ik neem de woorden mee en word er blij van.
vod: haha! dat is prachtig! erg leuk dat je even kwam buurten.
Als ik je stukje lees krijg ik zin om te lezen en om te schrijven. Succes met de afronding.
blij je weer even ‘ontmoet’te hebben op het blog! Succes met het boek! ik ben benieuwd en geïnteresseerd. Zoals je weet is het bij mij nogal actueel.genietze van de momenten die je kan pakken!het is je van Harte gegund.
groet,koen
Reactie is geredigeerd
Misschien is 2 november een ‘aardige’ datum voor je boekpresentatie Daan. Maar da’s mijn inslag. Ik kijk er erg naar uit.
Onderhuids heb je me mogelijk op een idee gebracht: het schrijven van een boek met als titel ‘Leven met ouders’. Om het al dan niet zwijgen van/naar ouders wat vaker in de schijnwerpers te zetten. Desalniettemin zou in mijn situatie de positieve inslag gelukkig nog de boventoon voeren.
Waar haalt Ramirezi het vandaan, Daan, einde van het schrijfwerk? Begin zal hij bedoelen!
Mooi die nachtmomenten – emotional feed back and or push forward – het geeft denk ik adrenaline scheuten. Spannend !
Ik ben blij dat het einde voor je schrijfwerk in zicht komt Daan, hartstikke goed !
Vanochtend ben ik bedolven onder tekeningen van formule 1 wagens en beertjes, kreeg koffie en een cracker met drieduimen dik roomboter en jam (liefdevol gedaan door m’n dochterje van 6) en een luchtje van m’n lieftallige echtgenote.
Eigenlijk is vaderdag meer een feestje voor m’n kinderen, maar goed, volgend jaar weer!
demio: och, wat fijn om te lezen.
annet: heel spannend, ook die groenten ;-))
Kjel:dank je, zeer gemeend stuur ik die wensen terug.
heer lot:;-))
starry night: alle succes nodig, alle schouderklopjes. En een hele zak moed, telkens weer!
Laatste loodjes dus. Toi toi toi! Of mag je tegen een schrijfster gewoon succes zeggen;-)? Zal je boek zeker pakken als ik het t.z.t. tegenkom.
enjoy it en succes met je boek :-))
Succes Daan :)en nog een fijne alleen dag en avond.
Kjel
Leuk om te horen Daan!
Spannend!
Groenten van Annet
Ik ben zo benieuwd naar je boek. Ik ga het zeker lezen. Succes bij de laatste lootjes. En geniet even van het alleen zijn.
Oi Mo, je trapt op mijn tere groene ziel. Die groentetuin, die wordt geheel door andere handen verzorgd nu. Soms zit ik er te staren, en dan wied ik onkruid. Gelukkig is de tuin in goede handen nu. Je moet soms keuzes maken.
Op zich zou dat wel gaan, maarruh, als ik thuis vertrek ben ik 2,5 uur later bij je gearriveerd. Is dat wel snel genoeg?
Vergeet je je groentetuintje niet? Ook de inwendige mens….maar dat weet je zelf wel!
Stripman, sterkte voor je vrouw!
Helena: ik laat het hier als eerste horen als het verschijnt!
Ruud: hahahaha. Ok, een wijze oude vrouw dan.
K: zucht, kom jij dan ajb als ik ehbo nodig heb?
Je duikt onder tot in het najaar?!! Je zal wel een MEGA zuurstoffles nodig hebben voor zo’n lange tijd! ;-]
@Daan,
Je vist naar complimenten. Maar voor de zekerheid: wat dacht je van een jaartje wijzer …
Jee Daan, over vier weken! Succes met het afronden en zo en dat zal ook nog best veel werk zijn! Ik ben erg benieuwd naar het boek!
En tot later!
Succes met je boek, Daan ! Ik heb gelukkig alletwee mijn ouders nog, maar een paar weken geleden is mijn schoonmoeder overleden. Ik merk aan mijn vrouw dat dat er toch flink inhakt…
Dank M-D, goed idee, ik ga nu een rondje in de tuin lopen. Soms heb je even aansporing nodig.
geniet van je rustige weekend… maar ook zo nu en dan naar buiten kijken en even bewegen, i.p.v. alleen naar de lettertjes op het beeldscherm te turen (zei ze optimistisch…)
Haha Ruud, je hebt gelijk. Goed opgelet. Daan wordt inderdaad weer een jaartje ouder.
Als die foto rechts recent is, heeft je rijtje karakters uitbreiding naar rechts nodig …
Beus: en hoe!
Doortje: jij zegt het!
dag dag!
Ben zo benieuwd naar je boek. Er zit in ieder geval 1 verhaal in wat me bekend voor zal komen 🙂
Ik voel je genot.