Er zijn in Nederland rond de dertigduizend wezen en halfwezen tot 18 jaar. Jaarlijks komen er een paar duizend bij. Deze kinderen en jongeren zijn niet altijd even zichtbaar.
De tijd van kindertehuizen ligt ver achter ons, veel kinderen worden tegenwoordig opgevangen door de eigen omgeving of door een pleeggezin. Maar dat betekent volgens de auteur niet dat het automatisch goed met ze gaat.
Kinderen en jongeren die iemand verliezen willen een zo normaal mogelijk leven leiden en willen niet dat iemand medelijden met ze heeft. Maar dat betekent niet dat ze geen verdriet hebben en niemand nodig hebben.
Jojanneke van den Bosch (1975) werd zelf op haar veertiende binnen een paar maanden tijd wees. De rode draad in het boek is haar eigen, aangrijpende verhaal. In de andere hoofdstukken doet ze een appèl op de maatschappij. Ze geeft handreikingen aan omstanders en zorgverleners van kinderen die hun ouders verliezen. Jojanneke laat zien dat weeskinderen niet zielig zijn, maar dat ze wel volwassenen nodig hebben. In het voorjaar wordt het platform WeesWijzer gelanceerd waar online praktische informatie gedeeld kan worden, zodat weeskinderen hier gemakkelijk gebruik van kunnen maken.
Jojanneke van den Bosch (WeesWijzer)
ISBN: 978 90 820 2320 6 prijs € 17,95
In onderstaand filmpje vertelt Jojanneke over haar leven en over de totstandkoming van haar boek.
Laat een reactie achter