Nacht van de Poëzie, half een ’s nachts. ‘Hee, heb jij een boekje gekocht?’, zegt een onbekende jonge vrouw naast mij. Sommige vragen zijn overbodig, maar ik kijk in een heel vriendelijk gezicht en bevestig haar vraag. Zojuist heb ik in het antiquariaat de dichtbundel gekocht die ik heb besproken tijdens mijn mondeling Nederlands. Dat vertel ik haar. ‘Wat leuk, ben je net afgestudeerd dan?’
Het is zeker erg donker hier in het rokerscafé in Vredenburg, want ik geloof niet dat ik eruit zie als een twintigjarige. ‘Euh, mijn mondeling was in 1986, en ik ben afgestudeerd in 1993’, Ze geeft niet op. ‘ Wat leuk, hoe oud ben jij dan? ’38’. ‘ O, dan ben ik precies tien jaar jonger’. Ik kijk haar nogmaals aan en moet grijnzen. Onze conversatie gaat nergens over, maar dat deert haar niet. ‘En welk boekje heb je gekocht dan?’
Ik houd het dunne boekje omhoog: ‘Snikken en Grimlachjes’. Ze denkt diep na. ‘Ooo ja, wacht, van wie is dat ook al weer? Ik kan er niet opkomen.’ Ik noem zijn naam, Piet Paaltjens. Dat zegt haar niets. Ik vertel haar dat dit het pseudoniem is van François Haverschmidt. Dan veert ze overeind. ‘Ooo, die! Ja, die ken ik wel, is hij niet een van de twee presentatoren van vannacht?’ Doodse stilte, tien seconden lang. Dan barsten we allemaal in lachen uit, ook haar vriend. Ze lacht zelf het hardst mee. ‘Klopt dat niet dan? leeft hij niet meer dan? O, het is een 19e eeuwse schrijver? Hahahahaha!’
Het ijs is gebroken door haar eigen lach. We genieten met zijn allen tot diep in de nacht van dichters en zangers, en dragen elkaar gedichten voor van Paaltjens.Deze is favoriet.
IMMORTELLE LXXXIII
Hem, die mij grof beleedigt,
Mij overlaadt met schand
En openlijk mij belastert,
Hem reik ik de broederhand.
Maar die mij voorkomend bejegent,
Die mij aan zich verplicht
En zich mijn vriend durft noemen,
Dien spuw ik in ’t gezicht.
Koen: ik ben laat, maar dat was de nacht ook, dank!
Johan: hihi, en Multatuli lag laveloos in een hoekje. Met een plastic bakje voor zich met muntjes erin…
Ach ja, de Nacht… neen, ben niet geweest deze keer, voorgaande keren wel. Aangenaam en plesant. Toch heb ik Eduard Douwes Dekker toen heel even ontmoet. Aangezien Willem III nogal wars was van EDD, werden de aanhangers eruit geknuppeld, vanwege de duisternis… zo gaat dat…
*zucht*
haha mooi verteld, tis altijd zo’n lange zit..maar zo kom je nog eens iemand tegen, ik zie het helemaal voor me.
Reactie is geredigeerd
Hahahahaha! Geweldig! Ik hou van die verhalen. Frank Govers is ook nog heel vaak in de hemel gebeld om een modeshow te becommentarieren. Tot grote hilariteit van programmamakers.
Haha! Doet me denken aan dat verhaal over de filmproducent van Dood in Venetië die, na het beluisteren van de te gebruiken filmmuziek, voorstelde om die Mahler dan maar als de bliksem te gaan contracteren.
Ik zal beter opletten, Daan!
Snap em Daan. Of ik overtuigd ben weet ik pas als ik een keer geweest ben. Je hoort van me!
Reactie is geredigeerd
Nicolaas: over inloggen gaat dit blog niet. Over GJB ook niet. Ik heb je reactie verwijderd. Als je niet wilt dat wij je IP nummer zien, dan kan ik bovenstaande reactie ook weg halen. Inloggen is iets waar je toch zelf op moet letten.
Ik zal mijn persoonlijke contacten met die gekke Piet Paal bloggen binnenkort. Vreemd monumentaal die man, kom niet meer om hem een….
Jacob: om in stijl te blijven: ik zie u ook niet graag!
De stripman: Goed geheugen! ‘ Maar, Rika, wat kon zaalger voor mij zijn,
Dan, onder hels geratel en gestamp,
Met u verplet te worden door één trein?’
Samen met De Zelfmoordenaar mijn favoriet. Romantiek. Als iemand daarna
zei dat hij romantisch ‘was aangelegd’, kon ik slechts grijnzen (en zette dan the Smiths op bijvoorbeeld).
Red: Ik haat massabijeenkomsten. Maar op de nacht ontmoet je eenlingen.
Je kunt je pakkie shag en je portemonnee laten liggen, en een half uur later ligt ie er nog. Saaie mensen, poezie-liefhebbers. Je moet nooit
met vrienden gaan die gezellig bij elkaar willen blijven. Je moet je hart volgen. En dus rennen als je wilt. Beide kanten op. Soms loop je na 30 seconden weg, voorlezen is een kunst, soms word je bij de strot gegrepen. Dit jaar door Bart Moeyaert (zie de link onder ‘dichters’) en Kopland. Joke van Leeuwen was verrassend, evenals Dorrestein die ik absoluut niet zag zitten van tevoren. Ingmar Heytze wilde het te mooi doen, en kwam bij mij niet binnen. Het is wat je er zelf van maakt. En op het laatst heb ik zowaar met mijn
lief een dansje gemaakt. No blues, de mooiste mix van westerse en Arabische muziek en zang. Kon er niet stil bij blijven zitten.
Overtuigd?
Nicolaas: verbijsterend, dat wist ik ook niet! En ik woon in die stad! Vroon is nog steeds een ikoon.
Heer Lot: Waar zijn al die vrouwelijke poezieliefhebbers eigenlijk? Of spreekt Paaltjens vrouwen niet aan?
mms: in dit geval: reclame toegestaan! Volgend jaar niet aarzelen, al wijken ze uit naar Leidsche Rijn. Moet je naar toe, al was het alleen
maar om te zeggen ‘jezus, wat vreselijk, zo’n hal naast de snelweg’…
Thera: leuk, zeker, laat, zeker!
Reactie is geredigeerd
poezie piet ik spuug erop, mlooi vers dus: conclusie weer wat gemist.
Reactie is geredigeerd
‘O, Rika, samen met jou geplet worden door één trein…’ ik citeer het uit m’n hoofd, dus waarschijnlijk foutief, maar Piet Paaltjens was geweldig !
Reactie is geredigeerd
De Hoge Woerd in Leiden mag wat mij betreft een bedevaartsplaats worden. Met "bidders" erbij.Weet je dat ik helemaal nix met dit soort evenementen heb? Gedichten moet je lezen, niet horen vind ik. En dichters lees je in een bepaalde stemming. Voor elke stemming een andere dichter. Op een poezie avond worden ‘stemmingen’ geshuffeld. En dat vind ik helemaal nix.
Snelle wisseling der generaties.
Hele vreemde associatie. (Her)las dit weekend de biografie van Piet Vroon (door Vittorio Busato). Piet Vroon werd in zijn studententijd in Utrecht door zijn leermeester Prof. Wagenaar Paaltjeshoofd genoemd. Zijn eerste stukken publiceerde Piet Vroon onder pseudoniem Piet Paal.
De biograaf associeert hier niet op door. Piet Paal – Piet Paaltjens. Daar moet meer over te zeggen zijn. Jammer vond ik dat, toen ik dat gisteren las.
In feite onnutte informatie Daan. Mooi, dit inzoomen op die kleine ontmoeting in de Nacht.
met een smile gelezen 😉
Leuke ontmoeting! Maar ik baal wel dat ik, nu ik eindelijk van zins was eens naar Utrecht te gaan, weer eens te laat blijk te zijn. Grr. Ik heb ooit in een stuk over het leven van Francois Haverschmidt gespeeld, in Schiedam. Stichting Kunstwerkt Schiedam, heeft haar expositieruimte in Pand Paulus waar Haverschmidt predikte. Effe reclame maken, komt kijken! Zie http://www.stichtingkunstwerkt.nl
Leuk.