Sinterklaastijd. Met mijn dochters zit ik voor het Sinterklaasjournaal. Dieuwertje Blok is onze heldin in bange dagen. Zij loodst ons door alle commotie rondom het verdwenen Grote Pietenhuis heen. De pieten zijn op zoek naar een nieuw pietenhuis, naar een slaapplek voor de goedheiligman en voor henzelf natuurlijk. Beelden van een straat ergens in Nederland. Op sommige van de huizen staan cirkels getekend, op andere staan kruizen. Een van de pieten verklaart dat hij en zijn collegapieten alleen daar gaan slapen waar ze welkom zijn (cirkel naast de voordeur), en natuurlijk niet daar waar de kinderen of volwassenen bang zijn voor de pieten. (kruis op de deur). Vervolgens zien we beelden van juichende mensen in een andere straat. Dieuwertje vraagt naar het waarom van de blijdschap. Dit is een straat waar de Sint en ALLE zwarte pieten welkom zijn, de GENERAAL PARDONSTRAAT! Wat een vondst, wat een politiek statement, verstopt in een onschuldig kinderprogramma!
. s Avonds verschijnen er ineens drie cirkels naast onze voordeur. Hier mogen zwarte pieten slapen staat er boven in haneletters. Ik denk dat ik ze nooit meer weghaal…
Hoi Blauwoog, had het graag willen zien, heb je er een foto van gemaakt? Je hebt me aan het lachen gemaakt… Het schijnt dat er volwassenen helemaal akelig van worden, van die kruizen en cirkels op muren. Ach, geloofde iedereen nog maar in Sinterklaas…
Kom ik gister uit mijn werk, blijkt iemand een gigantisch rood kruis op mijn gloednieuwe voorruit te hebben gekalkt! Maar nou weet ik gelukkig wat het is. Beter dan dat je in één keer een Zwarte Piet in je bed vindt… 😉
Generále vondst inderdaad, die Pardonstraat! 🙂