Vanochtend. Ik loop de school binnen en de enorme hoeveelheid kerstversiering overvalt me. Een dikke Amerikaanse kerstman kijkt mij lachend aan. Ik weet ineens weer precies waarom ik nee heb gezegd tegen de vraag: wil je klassemoeder worden? Het verplicht je namelijk mee te doen aan het ophangen van een explosie aan kerstversieringen. Te veel van het goede vind ik, en niet meer in proportie.
Voor mij, en voor veel mensen, is de decembermaand een maand van bezinning. Aan het eind van deze maand kijk ik samen met mijn lieven terug op een jaar, op voorafgaande jaren, en dat gaat vaak gepaard met een lach en een traan. Je deelt die bijzondere dagen met de mensen van wie je houdt, en je mist diegenen die er niet meer zijn. Het is een bescheiden feest. In de tijd van de geboorte van Jezus was er maar één ster. En al geloof ik niet in een kerk, ik sluit me wel aan bij de soberheid van die periode.
Daarnaast is de decembermaand een hele drukke maand. De kinderen vieren sinterklaas, er zijn toneelmiddagen, er is het kerstdiner, er moet ook nog gewerkt worden, kortom: een inspannende maand die veel van kinderen en van ouders vergt. Een maand waarin we dus voorzichtig moeten zijn met elkaar.
Openbare school
Mijn kids zitten op een openbare basisschool. Daar hebben we bewust voor gekozen. Er zijn kinderen wiens ouders een christelijke achtergrond hebben, sommige ouders zijn atheisten, sommigen zijn moslim en er zijn joodse mensen. Dat is heel bijzonder op deze school.
Maar tijdens deze kerstmaand is het ineens voor mij niet meer zo duidelijk dat de school een openbaar karakter heeft. Het suikerfeest, Chanoeka, het lichtjesfeest Dival: deze feesten werden op deze school niet gevierd.. Waarom kerst dan wel zo uitbundig? Zo niet meer te vermijden aanwezig in de gehele school? Is deze school er nog wel voor iedereen? Daarnaast staat mij die Amerikaanse Santa Claus meer dan tegen. We vergeten massaal dat die dikbuikige man in zijn rode pak met baard zoals ik hem steeds vaker tegenkom, een creatie is van de firma Coca Cola. De oorspronkelijke Santa is een hele bekende: het is Sint Nicolaas. U weet wel, de goedheiligman die stierf in Mira, Turkije.
Kerstgedachte
Bij de kleuters was er vanochtend bij een enkeling onrust, bij een paniek: we zijn te vroeg, de lichten zijn uit. Mama wil je wachten tot de lichtjes weer gewoon aan zijn, ik vind het te spannend.
Ik hoorde een juf verzuchten: die kerststukjes: ik ga ze niet maken, ik maak net zo lief mooie ballen, is dat goed? Ik was heel opgelucht toen ik dat hoorde. er zijn zoveel manieren om de ‘kerstgedachte’ te verspreiden. Die ook een Suikerfeestgedachte is, en ook een Chanoeka gedachte.
Het moet alsmaar meer en mooier en gekker. Wanneer verschijnt het eerste rendier met arrenslee in de school? Ik hoop echt van harte dat dat nooit gebeurt. Wat mij betreft mag er in de school een mooie plek gereserveerd worden voor bijzondere feestdagen zoals kerst, waar het verhaal van de geboorte van het kind wordt uitgelegd. Maar alsjeblieft: mag het ietsje minder uiterlijke schijn, en wat meer inhoudelijk zijn? En wie zet die man met zijn rendieren het land uit?
[offtopic] heey, nog meer Tukkers…gezellig! 😉 [/offtopic]
Mag ik nog even vragen, heeft iemand (Tijdrover) het woord ‘mooi’verboden ? Begreep ik dat goed? Ik kan het ergens wel begrijpen, maar er zijn nog genoeg andere kwalificaties voor een mooi stukje: interessant, geestig, prachtig, excellent, beautiful, in orde, allright, très beau, hoe zeggen ze dat in het Twents: moôi.
’t Is alweer loat word’n, nog ’n glèske en dan goat wie noar bèrre, sloap’m.
Ik schriev oe mo’n wâh weah..
Sloap lekker, deerne.
Dag Hans, ! Ja, die zwelbast tiert welig! Is hem afleiden of bedwelmen en dan toeslaan een betere taktiek?
@ Alice, pak van mijn hart. Medestandster tegen de hulpmoeders. Tegen de kijk-eens-hoe-ik-kan-knutselen-en jij-niet-vrouwen. Nou, dan niet… (ik kan weer fantastisch voorlezen)
Als je dan inderdaad ziet hoe het op een school toe kan gaan, dan wordt het je inderdaad te moede.
Hoe houd je het vol tegenover je kinderen dat JIJ niet alles hoeft te hebben wat ZIJ allemaal wel hebben. ( Maar zij hebben dat ook! Mamma!, waarom wij niet? )En ik wil dat even helemaal los zien van financiele draagkracht.
Er moet wel iets met kerstmis gedaan worden op school, maar liever niet door hulpmoeders die elkaar de ogen proberen uit te steken. Een boom is prima en genoeg. En ga daar maar lekker bij zitten en verhalen voorlezen ofzo. Voor elke leeftijd wat wils.
Tja, ik roep dit al jaren maar het is net een zwelbast: hoe harder je ertegen in gaat of er aandacht aan geeft hoe erger het wordt.
Dat was ik zelf dus, die anoniem.
Straks krijgen we inderdaad ook weer de mooist verlichte straat van Nederland. Gesponsord door Nuon. Gekkenhuis!
in den beginne was er èèn…en toen volgden er mèèr…en toen werd het mèèr en groter en gekker…en nu hangt micky mouse te knipperen, zijn alle gevels verlicht, sjezen er verlichte treintjes door de voortuin en hangen verlichte booggordijnen voor het raam…waar is die boom ook alweer gebleven? ow…vellek vergeten..:-))
pee-esje: ik heb een klein boompje van ca 60 cm in een pot en een heleboel waxinelichtjes ingeslagen…thats it..
Wij zijn ook altijd bezig om het sober te houden. In onze straat komen steeds meer lichtjes en lampjes, compleet verlichte arrensleeën op de daken, knipperende bomen, het wordt steeds gekker. Eigenaren van deze feestverlichting kijken echter naar hun buren niet om. Ze zeggen je nog niet eens gedag. Rare wereld.
Ja het mag wat minder.
en meer ingetogen
Foutje: Kerstmis en de Kerstman
HET IS ZOALS HET IS
Wat een mooie fatalistische filosofie ontvouw je daar Tijdrover: "Het is zoals het is". Dat is de kerngedachte van het astrologische en gnostische denken (en is daarom ook terug te vinden in het mystieke denken van de Islam, dat veel toleranter is dan veel mensen vermoeden).
Juist door zoiets ogenschijnlijks banaals als Kerstmis en de Kerstmis te eren versterk je de band van mensen met die mystieke en in wezen zeer liberale levensfilosofie (‘leef en laat leven’).
Je moet je pas gaan opwinden wanneer mensen buitengesloten worden, wanneer een moslim of een jood of een katholiek zegt: ‘jij mag niet met ons feest meedoen’.
En wat me opvalt is dat juist de zogenaamde vrijheidlievenden (‘de seculieren’) vaak uiterst fanatiek zijn waar het op uitsluiting van andersdenkenden aankomt (ik heb dat zelf ervaren).
Voordaan, voorheen kon ik die commerciele romsplomp erom heen niet verdragen. Neem SBS met z’n verieringsverkiezing. Maar uiteindelijk is het een non-ergernis. Waarom je daaraan ergeren? Kerstman hoort bij kerstfeest, klaar. Of je dat nu wilt of niet. Een arreslee met een rendier in de school; waarom niet? Tegenwoordig krijgen wij mensen toch alleen maar een kerstgevoel door al die lampjes, door al die versieringen. Onlangs werd een suikerfeest bij mij in de buurt gehouden. Iedereen was uitgenodigd, kijk dat vind ik nu fraai. Minder fraai is: uitsluiting. Het komt zoals het komt. Maar zodra er mensen dingen willen verbieden, gaat het mis… Het gaat zoals het gaat. Zodra mensen meer bezig zijn met wat de kerstgedachte verstiert dan met de kerstgedachte zelf dan gaat het fout. Het is zoals het is.
Over dat laatste: daar zorgt onze Rita wel voor! Je raakt met dit stuk precies de kern van de huidige kerstgekte. Weg ermee. Kleinschalige dingetjes en bezinning, dat moeten de kernwoorden zijn. Soms twijfel ik of bij ons een kerstboom in huis moet staan (al is ie altijd al zo klein…en da’s niet omdat het koud is…;-))