De Amerikaanse zangeres Whitney Houston is op 11 februari 2012 op 48-jarige leeftijd overleden in Los Angeles. Haar dood werd daarna trending topic op Twitter. Fans in de hele wereld probeerden hun ongeloof te ventileren via social media.
Een artiest die overlijdt maakt veel emoties los. Zonder dat je hem of haar ooit hebt ontmoet. Is dat gek? Nee, dat vind ik niet. De dood van iemand die je kent of bewondert, raakt iets in jou. Soms denk je bij een memorial aan de mensen die je zelf verloor, door emotionele speeches, of een nummer dat zo belangrijk was voor iemand die je nu zelf moet missen. Logisch, en volgens mij is daar niets mis mee.
Het wemelt ondertussen van de speculaties rond de dood van Houston. Is het nou echt zo belangrijk of er drugs of drank in het spel was, en voor wie dan? Dat heeft niets met rouwverwerking te maken, maar alles met roddel en achterklap. Die mensen zou ik willen vragen: is er binnen je familie of vriendenkring iemand die afgelopen jaar een dierbare verloor? Ja? Hoe zou het nu toch met hem of haar gaan? Weet je daarop niet het antwoord? Computer uit, jas aan, en gaan. Bellen mag ook.
Daan Westerink, 12 februari 2012
@Annelien Scheele: Je hoeft de deur niet uit om iemand aandacht te geven. Je kunt ook bellen. Dank voor je bezoek!
Ik snap die laatste zin niet….iemand??
@Sweetlikehoney: Graag gedaan!
@Els Rentenaar / @Schrijfs_Els: Dank je wel, Els! Mooi, die voetsporen….
Whitney Houston: haar stem valt hier niet meer te horen, niet drank of drugs vormen haar blijvende voetsporen nu ze het belangrijkste heeft verloren. Leven.
Precies! Dank je wel Daan….