Morgen geef ik mijn eerste lezing naar aanleiding van mijn boek Leven zonder ouders. Ik ben een beetje allergisch voor het woord lezing, maar door het boek komen die vragen nu wel op me af. Aangezien ik de vrouw ken die me vroeg voor deze bijeenkomst in Tuindorp, en zij heel aardig is, heb ik ja gezegd. Om er direct aan toe te voegen: ‘maar ik ga geen lezing houden hoor, ik zie meer in een interactieve bijeenkomst waar ik in gesprek kom met de mensen die er zijn.’
Ha, dat rolde er mooi uit. En ja hoor, vandaag zag ik op posters in ons kleine winkelcentrum de aankondiging dat ik ook daadwerkelijk ‘een interactieve bijeenkomst’ verzorg. Zal ook maar iemand begrijpen wat ik daar mee bedoel? Had ik mijn allergie voor het woord lezing toch niet aan de kant moeten schuiven? Recalcitrant gedrag!
Ik ga steeds vaker de boer op, op zoek naar manieren om te vertellen over mijn boek, en nog veel mee over wat je kunt tegenkomen tijdens een rouwproces. Ik doe dat door interviews te geven, ben bezig met een tweede boek (over jongeren en rouw, daarover later meer), ik geef nog steeds voorlichting en ik netwerk. Er zijn veel leuke mensen werkzaam in de rouwzorg, al zou je dat misschien niet verwachten. Geen droeve, in het zwart geklede, wat schuchtere types, maar mensen die juist heel krachtig zijn, doordat ze met ontzettend veel energie hun werk doen. De dood brengt niet alleen maar ellende mee op zijn pad, het brengt je bovenal heel dicht bij jezelf. Doen wat er toe doet. Niet zelden komen mijn vakbroeders en zusters uit een hele andere richting, net als ik. En door een ingrijpende ervaring beseften de meeste mensen dat het tijd was voor iets anders.
Vorige week zat ik op het Utrecht CS met een hele leuke vakzus te brainstormen. Zij is ook niet van de lezingen, maar net als ik wel van het schrijven en van de workshops. Praten, doen, uitwisselen, bewegen, ontspannen, inspannen, schrijven: liever dat dan achter een microfoon telkens maar weer dezelfde riedel af te draaien. Ik ben gewend te werken met groepen, zij ook. En ineens bedachten wij een workshop, bedachten wij de doelgroep, en bedacht zij de plek waar wij dit alles voor het eerst aan gaan bieden: eind juni in een klooster in Twente. Hetzelfde klooster waar mijn opa na de dood van mijn oma jaarlijks in retraite ging. Bijzonder. ik heb er heel veel zin in. Gek genoeg ben ik daar helemaal niet zenuwachtig voor. Van mensen die naar jou toe komen om zelf iets te doen, actief bezig te zijn, die nieuwsgierig zijn en willen leren, daar krijg ik energie van.
Enneh, mensen die morgen naar mijn lezing komen: ik lees niet, ik praat graag met jou, en praat alsjeblieft en veel terug. En vraag me de oren van mijn hoofd. Over alles. Over invloed van de band met je ouders op je leven nu, over je jeugd, over allerlei factoren die maken dat jij nu in het leven staat zoals je dat doet. Neem teksten mee, of neem niets mee. De stoelen schijnen heerlijk te zitten, de koffie staat klaar, en ik ben er.
Ik ben nu interactief aan het zweten, maar het komt vast goed.
Eva Cassidy ‘Autumn leaves’
(als afscheid van mijn winterdip)
Ja Daan, de narcissen bloeien al.
Tijd voor afscheid van de winter.
En ? Hoe is het gegaan ?
en???
Hoe ging het???
Wedden dat het een waardevolle avond was!
Ben ook benieuwd naar het vervolg. Ik ben juist dol op dit soort lezingen, maar wordt zelden gevraagd.
Wat een prachtig liedje
Oei, nog een uurtje; toi toi toi !
Ik ben benieuwd naar het verslag, dat komt er toch wel? Succes zodadelijk, en ja, jouw mascara zit goed, die heb je trouwens helemaal niet nodig. 😉
Leuk ook dat klooster.
Dag Betty: vanavond, van 8 tot 10 is het. Het gaat goed! Heb er zin in! Tot later.
Hoe ging het?
Coby: ik laat het morgen weten.Ben heel rustig!
R: you too!!!
Beus: lekker en nuttig is een prettige combi!
Peer: dat wijst vanavond uit. Heb er vertrouwen in hoor!
Laila: dank, wat leuk dat je het gezien hebt!
Annelies: het is nog niet gedaan, met moet nog!
Vanavond. Gaat goed komen. Als altijd op de dag zelf: ik ben nu heel rustig.
K: het is niet mijn eerste lezing, wel mijn eerste lezing over het boek. Heb er al wel presentaties over gehouden (voor hulpverleners) maar dit is toch anders. Mmmm. Ja, ik moet altijd even onrustig worden, om vervolgens, zoals nu, heel rustig te zijn. Ik heb er vertrouwen in, dank voor je support!
Jeg: dank, bemoedigende woorden zijn welkom. Ik heb er vertrouwen in. Het boek zit inderdaad in mijn hoofd.
Jos: wat een wijze man ben je toch. Ik kan het, ik kan het, ik kan het (mantra voor daan).
vuurjuffer: ik vlieg van je woorden! het gaat allemaal goed komen (mantra nr. 2 voor daan).
Oh, Daan, ik weet nog dat ik de eerste keer voor de klas moest gaan staan….Maar het zalje lukken,daar ben ik van overtuigd. Je bent volop bezig en je boek zet weer heel veel andere dingen in beweging, brengt weer andere dingen op je pad. Bijzonder. Heel veel succes, en oren we nog hoe het is gegaan?
Hartelijke groet,Coby
succes!
may you walk in fields of gold…
Je bent weer lekker en nuttig bezig.
Succes met je zinvol onderwerp
Het is goed en mooi werk Daan en je saat prachtig op de foto in Opzij.
Wat een prachtig klooster in Denekamp.( Ik ken de Breklenkamp)
Succes.
Beetje laat, maar ik was weg..
Het is gedaan nu, ik hoop dat het een denderend succes was vanavond, op naar de volgende !!!
Weet je wat ik denk? Dat je het heel fijn zal vinden die "lezing" te geven. (Neem genoeg boeken mee voor wie nog niet hebben). Iets voor de eerste keer doen is voor iedereen akelig.( de eerste spreekbeurt met Nederlands zit nog als traumatisch in mijn herinnering).Sterkte en succes!
meid, waarom in de zenuwen, je weet precies wat je hebt geschreven en kent de materie van haver tot gort…even er doorheen en je zult zien dat het "glimrende" gaat….
heel veel succes.
jeggroet
Daan, als het JOU niet lukt, lukt het niemand. Goede interactieve gesprekken gewenst. Zweet je nog?…..Zonder gekheid, het gaat je ongetwijfeld goed af.
P.S.: in de rouwzorg werken inderdaad veel plezierige, realistische, kleurrijke mensen. Dat door jou genoemde misverstand mag inderdaad uit de wereld.
Reactie is geredigeerd
ik zing mee, weet waar je het over hebt
en kleur het raam dat uitzicht bood
groet je
Dank! Kleine Daan en ik ontdekten zondag de eerste krokussen en de sneeuwklokjes en daar werd ik superblij van. Ik lach weer veel, en de dip is voorbij. Kortom (lang antwoord, sorry) ja, het gaat goed met me!
succes morgen!
Gaat lekker met je, als ik het zo lees.