Een etterend, hees stemmetje komt binnen zonder kloppen en trekt zijn scheur open: ‘Hee, lange! Ge kunt het niet! Stoppen! gnagah. Hee! Daantjuh! Hee, bende gij d’r nog?’ Heel even vecht ik tegen de woorden, maar dan omarm ik ze en spreek ik ze uit. Het zijn mijn eigen woorden, ik zeg ze tegen mezelf. En door te praten kom ik er achter dat ik lijd aan twijfel. En dat doe ik blijkbaar ieder jaar tijdens de donkerste dagen van het jaar. Dan slaat het stemmetje toe. Door het stemmetje niet te negeren maar geduldig te luisteren wordt het hese stemgeluid ineens een mezzosopraan. Om na een mooi slotakkoord weg te ebben.
Twijfel volgens de Dikke van Dale:
twij·fel (de ~ (m.), ~s) gevoel van onzekerheid ten aanzien van wat men moet doen, geloven e.d.
Twijfelen in mijn geval betekent zekerheden onder de loep durven nemen. Stil durven staan bij dat smeulende geknaag diep van binnen. Een riskante bezigheid. Want wat nu als die twijfeltocht betekent dat het roer om moet? Is het niet veel veiliger om recht door zee te gaan? Vasthouden aan zekerheden, ondanks alles? En wat moet de baas, de partner, de kinderen en de familie wel niet denken van al dat getwijfel? Heeft dat geen grote gevolgen voor de carrière, relatie, moederschap en familieverhoudingen? Diepe zucht.
Volgens mij is het negeren van dat stemmetje het vasthouden aan de valse hoop. De valse hoop van een huwelijk, van een vast contract, van ‘zo hoort het nu eenmaal te gaan.’ Niet dat de twijfel altijd direct resultaat heeft overigens. Mijn vader kon soms over het pad van mijn leven verzuchten: ‘ Jouw weg leidt nooit van A naar B, maar altijd van A via C en vaak ook D naar B.’ Hij glimlachte er dan gelukkig wel bij.
Twijfelen betekent soms je adem inhouden, en bittere tranen wenen. Soms kom je erop uit dat je alles in je leven om zal moeten gooien, vaak ook betekent het dat het juist heel goed is waar je mee bezig bent, maar dat er een paar dingen zijn die veranderd zouden kunnen worden. Door jezelf welteverstaan. Ik ontmoet de laatste tijd overal grote twijfelaars. Die het soms flink van het leven of van hun lieven of van zichzelf om de oren krijgen. Maar die, door openlijk te twijfelen rijker uit de strijd lijken te komen.
Zonder twijfel, dat dan weer wel,, vind ik die twijfelaars de leukste mensen die er bestaan. Want niets zo saai als de mensch die alles al weet. Ik zou zeggen: gooi die goede voornemens de deur uit, en durf eindelijk eens te twijfelen. Twijfel aan alles, ook aan deze woorden.
Dag Leonard,
Ik heb je net gemaild. Zonder recept, maar vol herkenning 😉
Goh Daan deze tekst raakt mij diep. Ik twijfel zeer de laatste maanden. En wel op een heel essentieel vlak. Scheiden van mijn vrouw en eindelijk toegeven dat ik op mannen val? En dan? Is er ook een recept voor een mooie toekomst? Heb jij dat toevallig?
Dag Medusa, maak je niet druk. Zie je titel van mijn blog? De wereld is voor Daan. Ondertitel (die fluister ik er achter aan) En voor iedereen. Twijfel is universeel. Er over schrijven ook. Dank voor je bezoek!
Hallo,
Ik zie deze bijdrage nu echt voor het eerst, de titel ook. Het is echt puur toeval.
Als ik deze bijdrage eerder had gelezen, had ik zelf iets anders geschreven. Echt waar, puur toeval!
Prima stuk Daan, ZEKER WETEN!!
Je tegeltje ga ik ophangen.
Zal ik het doen? Of toch maar niet? Neenee, toch maar niet.Of wel? Misschien?
I think. I think I am. Therefore I am. I think?
(mooi intro op LP Moody Blues, ben vergeten welke, of was het nou toch?…. Nee! Moody Blues! Zeker weten.
Hoeft niet gelijk het podium te zijn Daan, serieus, improviseren geeft echt een plaatsbepaling , ook op andere terreinen in je leven en wijst de richting zich vaak meer vanzelf aan.
Interessant thema.
groet
koen
Twijfelaars hebben heel wat vaardigheden waar ze blij mee mogen zijn. Vandaar mijn boekje "Blij dat ik Twijfel".
http://www.twijfelnet.nl
@ Koen: goed idee…Die uitnodiging neem ik graag aan! Als ik op een podium zou durven staan!
herkenbaar, fraai verteld, kom het zingen! twijfelen is soms goed maar niet te lang, zing het eruit, plaatsbepaling , ruimte!!
@ Jezz: als er geen wijn meer is, ga ik naar huis. Wel graag met bubbels, en altijd na tienen. Doen!
@ Solvejg: DDS, mooie afkorting. Diepe zucht.. Ja, doe ook maar mee met wijndrinken. Niet dat je er zekerder van wordt, maar loslaten gaat iets makkelijker. En weet je dat alleen slapen in een twijfelaar fantastisch is? Geloof ik..
@ Rami: brrr.. dat stadium hoop ik nooit te bereiken! (al was mijn grote held vroeger ‘Erik Engerd’ wa ha haaa!)
@ Partout: mm, is dat zo 😉
@ Dat ‘ misschien ‘ vind ik heel sterk. En vermoeidheid: moe van jezelf (en van het twijfelen) komt me bekend voor. Maar ook is het een warme jas: die twijfel. Vooral er naar luisteren.
@ Yolande, graag gedaan (vaak ook twintig stappen achteruit en geen vooruit, of dertig vooruit en geen terug. Vaak geen patroon in te ontdekken, als het uiteindelijk maar vooruit gaat)
@ Niko: Hoi!
@ App: ha, dus ook jij twijfelt wel eens 😉 Niet tegen vechten hoor, je komt de mooiste dingen en mensen tegen als je twijfelt. Maar lastig is het ventje wel.
@ Denkwater: ik zou een heel blog willen wijden aan jouw stelling. Ik geloof dat mijn twijfel in alle categorieen past. Als gegoten. Leven.
@ Eric: ik zal aan je denken de volgende keer als ik bommetje! doe. Wat mij helpt: het hoeft allemaal niet perfect. Toch? Fijn dat je op verzenden drukte. Die methodische twijfel: als kunstje dus? Aangeleerd? Oeh, aargh!! Maar ik weet er dan ook niets van af. (bij twijfel: altijd toegeven dat je iets niet weet 😉
@ Alice: die woede die de twijfel veroorzaakt: uiten! Toch?
Ik ben met Solvejg, groot voorstander van wijn en twijfelen. Want in al die warrigheid weet je het opeens zeker, heel precies. Toch?
DDS, mmm, op zijn frans klinkt het wel goddelijk 🙂 Kunnen we niet een wijnsessietje met alle twijfelaars?? Eh, ik had vroeger zelfs een twijfelend bed 🙂
Pas als je alles zeker weet, ga ik je eng vinden….
Twijfel is de moeder van alle gedachten
twijfel is soms dodelijk vermoeiend, maar inderdaad te verkiezen boven standvastige kortzichtigheid :-)… misschien.
@ Evy: wat wil je het allerliefste? En hoe worden de rekeningen betaalt? Twee kwesties. Doen wat je het liefste doet moet je nooit aan je voorbij laten gaan. Als je een geschiedenis hebt van rekeningen die, hoe lastig soms ook, altijd betaald werden dan verzin je vast iets op die sociale onzekerheid. Je leeft -daar moet je in ieder geval van uit gaan- maar een keer. Maar ja, wie ben ik? O ja, Daan, die jaren geleden haar vaste baan opgaf voor een onzeker bestaan. Maar van binnen voelde dat helemaal niet zo. Ik moest uiteindelijk gewoon doen wat ik wilde doen. Geen twijfel over mogelijk. wel ben ik goed voor mezelf blijven zorgen. Dat lukte me, ook ondanks de grote onzekerheid voor de toekomst.
Heb je hier wat aan? Groet, Daan
Daan, Daan 🙂 Met veel plezier gelezen en er over nagedacht.
Ik zou hier ook eens met een glas wijn over willen praten.
Goede voornemens vervangen door twijfels?
En is er een manier dat mensen niet twijfelen? Is twijfelen het tegenover gestelde van zekerweten?
Wanneer weet men iets absoluut zeker, van te voren?
Ach honderd vragen.
Wanneer? 🙂
@ Daan: Ik heb nog niet eerder gereageerd omdat ik zo ’n twijfel proces zit. Niet kwa partner want die heb ik al jaren geleden verlaten. Maar wel kwa werk, Het werk bevlat me niet, het is saai. Maar ik kan er alles mee betalen. Nu komt er een kans voorbij om weer te doen wat ik leuk vind. Maar wel sociale onzekerheid. Wat zou je mij aanraden
Dag Daan! Ik word zo moe van dat getwijfel! Het is echt een pas vooruit en twee achteruit of andersom- in ieder geval schiet het niet op. Soms wou ik zomaar helemaal vanzelf als een speer zelgverzekerd door de straten lopen maar dat wil bij tijd en wijlen helemaal niet lukken!
Dank voor je stukje!
Hoi!
Twijfel, tja die ken ik. Niet te vaak gelukkig, maar zo af en toe besluipt’ie me en duikt onverwachts op mijn nek. En altijd op momenten waarop het niet uitkomt. Maar gelukkig ben ik altijd weer de winnaar.
@ Daan
1 Als iemand langs komt die jou vertelt hoe je gelukkig wordt, benaderen we zijn ideeën sceptisch.
2 Wat we zelf bedacht hebben benaderen we minder sceptisch.
3 Wat we allemaal denken benaderen we het minst sceptisch.
4 Wat we bewezen achten, benaderen we zonder scepsis.
5. ?
Heilige huisjes vallen onder 3.
Gezellig twijfelen komt bij 1 en 2 voor.
Bij 4 komt twijfelen niet eens in ons op.
Bij 5 staat een vraagteken, daar hoort de twijfel thuis.
Ik twijfelde lang of ik zou reageren, maar dacht toen: kan altijd nog beslissen of ik op ‘verstuur’druk. Ik ben tweeling met 20% steenbok en mars in venus wat staat voor alcoholisme en zinnelijkheid. Schijnt het…Op school leerde ik over, ik meen Descartes, die de methodische twijfel propageerde. Die lijfde ik in, niet zozeer, geloof ik, om zo steeds de waarheid te toetsen, maar om de blitz mee te maken als mij weer eens eeuwige twijfel werd verweten. Plankdansend in het zwembad twijfelde ik of ik een duik of een bommetje zou maken. Als ik dan tot het laatste had besloten en al boven het water zweefde, dacht ik: nee, toch een bommetje. Zodat ik vaak plat op mijn buik terecht kwam. ‘Twijfel maakt ziek’zei ooit iemand tegen me, dat heb ik goed onthouden. Nou ja, oneindige twijfel bedoelen we dan, ooit moet de knoop doorgehakt. Dan calculeer ik voor mezelf in: dan moet het maar eventueel de verkeerde beslissing blijken, maar ik MOET nu wat doen. En wsat Louter zegt: ook van verkeerde beslissingen pik je nieuwe inzichten mee, waar je anders niet op kwam. Ja, geliefden verliezen door twijfel…nie leuk nee. En wat Theo zegt: bij twijfel nooit inhalen, dat vind ik belangrijk. Of….?
Ik vind je tegeltje geweldig! :))
Uit mijn hart gegrepen!
En och wat is het moeilijk, ik kan de twijfel die ook vaak in mij woed verfoeien, Waarom? Hoezo? Waar gaat het naartoe? Is het wel zo dat? kan het ook ..? Als ik nou…?
Allemaal vraagtekens, en het lijkt dat ik geen rust kan krijgen voordat ik antwoorden heb gecreerd, voordat ik weet; ‘ow ja … zo kan het ook, ow ja ..dit werkt ook’
Nu ja, veel succes Daan!
O ja Denkwater, de heilige huisjes van het huwelijk, de vaste baan, de overtuiging om iets te gaan doen wat wellicht later tegenvalt. En toch en toch. Het gaat er dan niet eens om wat je mee maakt, maar hoe je er mee omgaat. Twijfel is helemaal niet gezellig. Het is klote. Achteraf kun je pas relativeren en zeggen: het is ergens goed voor geweest. Soms verlies je daarbij. Huis, haard, liefde. Geen mooie prijs, maar soms wel de enige.
@ Daan
Makkelijker gezegd dan geDaan.
Twijfelen is tot daar aan toe, iedereen zoekt of heeft wel iets waaraan [gezellig] getwijfeld kan worden. Maar iedereen heeft ook iets waarbij de angst om eraan te twijfelen elke twijfel onmogelijk maakt. En dat terwijl er weinig zekerheden zijn.
Niet alleen fundamentalisten hebben fundamenten!
Mooi wat twijfel teweeg brengt bij jullie.
@ Thera: wat zet je dat goed uiteen. Die affirmaties werken heel goed als je faalangstig bent. Maar dan is het niet zozeer de twijfel die je parten speelt, maar angst denk ik.
Het lijf er meer bij betrekken: daar ben ik voor. We zitten teveel in ons hoofd. Niet voor niets zijn tuinders vaak gezonde mensen, van lichaam en geest (omdat ze de toekomst kunnen voorspellen, dat geeft een rustig gevoel…)
@ Maria: ik wil er alles van weten. heb je er al over geschreven?
@ Peter: de paden op, de lanen in. Nieuwsgierig durven zijn, uitdagingen aangaan (al … je bagger soms…)
@ Blacksmoker: 1+1 = soms ineens 3! Dat is zo leuk.
@ Jan: hahaha! Ik moet mezelf vaak met mezelf door de jaren heen confronteren. Het is goed zoals het gegaan is. Oftwel: het is gegaan.
@ Udo: twijfel maar flink, en blijf het goed in jezelf zien (dat is in overvloed aanwezig!)
@ Canina: hihi, Twijfel is ook een mannelijk woord!
@ Ali: ja, zo voelt het vaak wel ja!
@ Doortje: oo, daar heb ik ook zin in.
@ Theo B: nee, gewoon bij twijfel aan de kant gaan staan en om je heen kijken (en foto’s maken als het kan!)
Ali zegt het mooi: Wanneer men twijfelt, bepaalt men eigenlijk koers!
Maar twijfel kan ook verlammend werken, faalangst opwekken.
Je zou misschien kunnen concluderen dat er gezonde twijfel bestaat: evaluatie, opbouwend;
en ongezonde twijfel: afbraak en lamleggen van je zelfvertrouwen.
Volgens mij is het goed het onderscheid hierin te herkennen, de gezonde vorm met open armen te ontvangen en de ongezonde vorm te bestrijden met affirmaties (je doet het geweldig, je bent sterk, je weet wat je wilt!) en bijvoorbeeld wat lichaamsoefeningen waardoor je je steviger gaat voelen.
Per slot van rekening zijn we allemaal ervaringdeskundigen. ;))
De waarde van de twijfel. Zeer belangrijk thema voor mij, ook in mijn literatuurwetenschappelijk onderzoek, http://www.passagenproject.com/inhalt.html zoek op "Zweifel"
De twijfel is interessant voor iedereen die zich voor religie, politiek en/of literatuur interesseert.
Voor wie niet twijfelt blijven veel paden onbetreden, veel vragen onbeantwoord en veel ontmoetingen vermeden
Twijfelen, waarom niet!
Leven is twijfelen.
1=2?
over vorm en inhoud. ik zie ongeveer achttien fotootjes van Daan in de header en om de eventuele twijfel weg te nemen de tekst: de wereld is voor Daan
O man, ik ben een vreselijke twijfelaar.. geloof ik.
Ik word soms gek van mezelf, doordat ik dingen altijd van 2 kanten bekijk.
Ach Daan, je moet maar zo denken: twijfel is de vader van de vindingrijkheid.
(Galilei, ergens in de 16e eeuw… ;-))
Lieve Daan @
Twijfel is het midden van goed en kwaad!
Er zijn dingen waaraan u en andere twijfelaars hier niet hoeven te twijfelen:
Aan jullie liefde, moed en strijdvaardigheid in jullie eigen harten om het goed te doen en te bereiken. En het kwaad en onrechtvaardigheid te bestrijden en te verwerpen!
Wanneer men twijfelt, bepaalt men eigenlijk koers!
Vertrouw op de Goede! Tot nu toe heeft dat niemand teleurgesteld!
Veel Liefs.
Selam.
en daar zou ik nou zo graag eens met je over willen praten onder het genot van een goed glas wijn. En daar twijfel ik dus geen moment aan.
liefs D
Bij twijfel NIET inhalen!
Ik twijfel of ik zal reageren –
@ Rupsje, wat heerlijk, dat grote hoofd van je. En je hart is vast nog groter…Dat rigoreuze herken ik. Na de twijfel resoluut knopen doorhakken. Of niet?
Och Daan je haalt me de woorden uit mijn hart .. Blij om te lezen dat ik niet de enige ben. Mijn persoonlijkheid hangt bij tijd en wijle aan elkaar van twijfel totdat ik rigoreus een beslissing neem en weer rechtop door kan gaan, of soms kletterend in elkaar donder, even uitrust en mezelf dan weer opraap. Mijn hoofd is zo groot ..
Sterkte meid!
Reactie is geredigeerd
@ Helena: dat is nou net zo leuk aan je. Twijfelen en dan: actie!
@ Diana Doubtful Solvejg…klinkt goed!
@ Annet: ja, ze bestaan nog! In zo’n twijfelaar hoef je niet te twijfelen: je ligt gezellig dicht tegen elkaar aan… Wist niet dat Carmiggelt er over heeft geschreven. Ik ben een randje Leeuw, met veel kreeftinvloeden. En nu jij weer!
Twijfelen is toegestaan – boek van Carmiggelt. Hij vond zichzelf een echte Weegschaal. Bestaan er nog twijfelaars in bedvorm?
Twijfel is ‘my middle name’ 🙂 Hee Daan, leuk stukkie!!
Mooi geschreven..!
Twijfel, mensen die nooit twijfelen, dat lijkt me niet goed nee.. maar altijd twijfelen dat is ook niet goed (hier heb je er zo eentje). Ja soms (of wat vaker) moet je inderdaad tot actie overgaan..
Dag Cor, ik word heel blij als ik je plaatje zie. Ik kom namelijk uit een familie van duivenmelkers. Twijfelaars. De duiven gelukkig niet 😉
Jacob, merci….
Ik twijfel eigenlijk nooit aan je. Daar doet geen jaargetijde aan af. Daan,"prachtige lange", twijfel gerust: dat heb je hier trefzeker verwoord.
heel goed Daan; ik ben ook niet zo gek op mensen die alles zo goed weten, alles beter willen weten…meer heb ik met de dubbers en de aarzelaars; hoewel je soms wel zonder gedonder tot actie moet overgaan als dat nodig is en later is er dan wellicht weer tijd voor onzekeren heid en overwegen….
@ Oliphant: Dag rots in de branding! (maar je geliefden door twijfel verliezen, da’s heel zuur…)
@ JoGoody: dag (voor mij) nieuwe twijfelaar!
Ik doe niet anders dan twijfelen…
Daan, ik ben gelukkig een brok zekerheid.Twijfels ken ik niet, alles en iedereen moet zich aan mij aanpassen of de consequenties trekken. Nee, ik ben een rots in de branding en slijt net zo langzaam. Als ik in mijn logs anders overkom, is dat literaire vrijheid. Iets onder woorden brengen wat ik niet ken, wat ik niet voel. Zekerheid is zo
mooi, zo onverwoestbaar. Je verliest er alleen je geliefden mee, het enige minpuntje.
Daan, laat je niet in de war en van de wijs brengen. Zonder twijfel is er niet veel te ontdekken. Een compliment en een anbeveling uit Frankrijk, Twijfelland.
Reactie is geredigeerd