Vrouw vindt het licht (3, slot)

dip de; m -s 1 dipsaus 2 inzinking, dieptepunt 3 geestelijke inzinking van korte duur

Een straal late middagzon valt de slaapkamer binnen. Ik kijk naar buiten, en doe dan mijn ogen dicht. ‘Wat heerlijk, dat alles goed is, dat er helemaal niets is om me zorgen over te maken’, denk ik. Ik geniet. En vraag me dan ineens af: euh, was er niet iets? Ik moet heel diep in mijn gedachten graven, en weet het dan pas weer: ik had een winterdip. Mijn hemel, het voelt alsof het licht weer is aangegaan. Heel erg aangenaam.

Ik voelde me de afgelopen maanden zwaar klote, vond alles teveel, vooral mezelf. Nu is dat niet nieuw in de winter, maar ik was deze keer ook een pain in the ass voor mijn lieven. De eerste stap zetten: toegeven dat er echt iets mis is met mij in de winter, was de zwaarste. Een afspraak maken met huisarts en psychiater was al veel makkelijker. Laat staan het vervolgens negeren van alle goede adviezen.

Ik wilde zeker weten of het een winterdepressie was, en ook begeleid worden tijdens de lichttherapie. Meten is weten, en van goede adviezen alleen word je niet beter. Twee weken lang ben ik iedere ochtend naar het ziekenhuis gereden. Vier boeken heb ik uitgelezen terwijl 10.000 lux mijn bolletje verlichtte.

Twee weken later was dat zware -het is niks en wordt ook niks-gevoel dus spoorloos verdwenen. Pleite! Een paar dagen later weet ik het zeker: hoe hard ik ook probeer, die dip is nergens meer te vinden. Opgelost. Zoals de psychiater al voorspelde: als sneeuw voor de zon. Als ik heel hard moet lachen om een grap, weet ook mijn gezin het zeker: Daan heeft het lichtknopje weer gevonden.

De psychiater belt twee weken later. Hoe ik me voel. Hij is heel positief. Maar geeft ook aan dat er een terugval mogelijk is. En dat ik dan gerust nieuw lichtshots mag komen halen. Tot maart, daarna kan de zon het weer op eigen kracht. Of dat nodig is, weet ik nu nog niet. Heb het gevoel dat mijn lichtreserve weer helemaal is aangevuld.

Maar ik onthoud de woorden van de psych: je mag nog een keer voor een reload terugkomen. Ik knoop dat in mijn oren. En anders mijn lieven wel. Die willen de oude Daan liever even niet meer zien.

Daan Westerink