Tips voor uitvaartondernemers op social media

25 december 2012 Daan Westerink 0

Veel grote uitvaartondernemingen hebben richtlijnen hebben opgesteld voor het gebruik van social media. De ondertoon is soms negatief, je kunt dan beter spreken over verboden dan over richtlijnen. Verboden werken echter niet. Geboden als ‘je moet op Twitter’ werken ook niet. Netwerken via de social media moet je liggen. Maar of je nu werkt bij een grote of kleine uitvaartorganisatie, of je nu fervent twitteraar bent of juist helemaal niet, het is goed om na te denken wat je als organisatie wilt doen op de digitale snelweg. Ga met elkaar om de tafel zitten. ‘Tips voor uitvaartondernemers op social media’ kunnen helpen eigen richtlijnen op te stellen.

Kleine uitvaartorganisaties hebben geen richtlijnen social media

25 december 2012 Daan Westerink 0

Kleine uitvaartondernemingen hebben vaak nog geen richtlijnen voor het gebruik van social media door hun werknemers. Grote uitvaartondernemingen wel: zij geven in hun richtlijnen ‘social media’ steeds vaker aan dat medewerkers dienen te beseffen dat zij een visitekaartje zijn van het bedrijf, ook als ze op persoonlijke titel twitteren of op Facebook zitten. Maar zij geloven inmiddels ook dat social media kansen bieden om te laten zien dat je trots bent op je werk, wat kan bijdragen aan een positief imago van de organisatie.

Echte uitvaartleiders huilen wel

24 december 2012 Daan Westerink 12

Uitvaartondernemers die geconfronteerd worden met traumatische gebeurtenissen, zoals het overlijden van een kind, of een zelfdoding, en behoefte hebben aan ondersteuning, krijgen nu nog geen nazorg. Daan Westerink pleit ervoor dit wel te doen, als er behoefte aan is. De uitvaartbranche kan een voorbeeld nemen aan de politie, of aan de Spoorwegen. Werknemers in die branche worden wel opgevangen na een trauma.

Herbegraven in Frankrijk

26 oktober 2012 Daan Westerink 0

Hier is de zoon van vrienden begraven. Herbegraven, moet ik zeggen. Ook hij stierf op 29 juli, net als de jonge soldaat. Echter niet in 1918, maar in 1984. Nog maar 13 jaar oud, stak hij met zijn broers een hele drukke weg in Nederlands Limburg over, na het zwemmen. Bij de overkant aangekomen zei hij dat hij iets vergeten was. Voor zijn broers het doorhadden, stak hij nog een keer de straat over. Voor de allerlaatste keer. Hij zag de auto niet die hard aan kwam rijden en verongelukte.

Waarom is iedereen zo verdrietig vandaag? – Marcel Kalter

24 mei 2012 Daan Westerink 0

Mooi geïllustreerd boekje over Anne die haar buurvrouw Nel verliest. Met uitgebreide uitleg over begraven, cremeren en condoleren. Het boekje kan voorgelezen worden aan kinderen, maar de tekeningen op zich bieden ouders ook genoeg houvast een lastig onderwerp bespreekbaar te maken. Vanaf een jaar of 4.