Vier maanden en negen dagen. Zo lang ben ik nu gestopt met roken. Dat is het erge met verslavingen: je blijft tellen, ook al ben je al jaren gestopt met roken, lijnen, mannen of twitteren. Het blijft trekken. Ergens blijft jouw lot verbonden met dat geluksstaafje. Vol kanker, dat dan weer wel.
Na het verbijten – pas op of ik steek nu echt een peuk op! – kwam de weemoed. Ik vond het leven rondom oud en nieuw echt minder de moeite waard. De sneeuw iets minder schitterend dan toen ik er nog een smeulende Belinda menthol in uit mocht drukken. Tegelijkertijd vond ik vrienden die rookten een beetje zielig. Dat maakte me een outcast. Was tien jaar geleden iedereen – inclusief mezelf – gestopt met roken, de laatste jaren werd het steeds drukker op balkons, veranda’s en onder de warmtelampen op het terras van de kroeg.
Na de weemoed kwam de lusteloosheid. Als roker werd ik iedere avond gedwongen minstens twee keer van de bank op te staan en naar buiten te lopen. Niet erg, want daar wachtte nog een roker, en vaak bleven we hangen en hadden we zowaar een geweldig gesprek. De serre met de kachel was vervolgens veel gezelliger dan die stomme bank voor die belachelijke televisie. Nachten waren kort maar nooit saai. Nee, dan vorige maand. Ik viel om negen uur in slaap op de bank, had nergens zin in en trakteerde mezelf op eindeloze avonden Spoorloos, Ik mis je en Memories. Ik huilde vrolijk mee met ieder leed op tv en had geen idee wie ik zelf was.
Voor het echt te erg werd, heb ik mezelf weer opgehesen. Met hulp, dat moet ik toegeven. Ik lees weer, ik zit weer in de serre, ik ga weer naar buiten toe, ik meng me onder mensen, dompel mezelf onder in muziek en films, en vorige week gebeurde het. Een vriendin kwam na maanden langs en riep verlekkerd uit: ‘ Ik heb me al maanden verheugd op een sigaret roken, en nu kan het!’ Stomverbaasd keek ik haar aan. Ik? roken? Nee joh, dat doe ik echt niet meer.
Gisteren liep een collega verwachtingsvol met me mee naar buiten. ‘Ha roker’, zei hij. Tijdje niet gezien blijkbaar. Ook hem stelde ik vol plezier teleur. Een andere collega kwam dichter bij me lopen. ‘Ahh, het is jou ook gelukt. En, in welke fase zit je nu?’ Ik vertelde dat ik de weemoed voorbij was. ‘Okee, dan komt nu de euforische fase. Kijk maar uit. Ik ging toen in God geloven. ‘ Kom maar op. Ik kan geloof ik alles aan.
Daan Westerink, 5 maart 2010
Cigarette – The Smithereens
Dank Bas! Heel gek, maar het is nu zeven maanden zonder sigaret, en ik snak er nog steeds niet naar. Ook niet toen ik met hele leuke mensen om een kampvuur zat en iedereen een sigaartje of sigaretje opstak!
Iers dagboek: ik ga door!
TheoB: het gaat inderdaad geleidelijk, mooi hoe je dat omschrijft. Ik ben er steeds minder mee bezig.
Respect. Vooral doorgaan Voordaan! (Krijg wel altijd meteen zin om te roken van dit soort berichten).
Groet!
Gefeliciteerd tot nu toe….Doorgaan.!!!!
Heel goed van jouw. Ik geloof 32 jaar geleden(ik weet het niet precies meer) gestopt en nog geen dag spijt gehad.
Er gaat een wereld voor je open ,niet in het begin ,maar geleidelijk .
Proeven ruiken ,alle zintuigen krijg je terug .
En het aller belangrijkste , je gezondheid.
Ik wens je veel geluk en wijsheid .
Heel goed van jouw. Ik geloof 32 jaar geleden(ik weet het niet precies meer) gestopt en nog geen dag spijt gehad.
Er gaat een wereld voor je open ,niet in het begin ,maar geleidelijk .
Proeven ruiken ,alle zintuigen krijg je terug .
En het aller belangrijkste , je gezondheid.
Ik wens je veel geluk en wijsheid .
Heel goed van jouw. Ik geloof 32 jaar geleden(ik weet het niet precies meer) gestopt en nog geen dag spijt gehad.
Er gaat een wereld voor je open ,niet in het begin ,maar geleidelijk .
Proeven ruiken ,alle zintuigen krijg je terug .
En het aller belangrijkste , je gezondheid.
Ik wens je veel geluk en wijsheid .
Ha Fravapa, dat is een compliment. Ik heb de laatste jaren alleen ’s avonds twee sigaretten gerookt, en op feestjes een paar meer. Ik was dus niet een echt verstokte roker, maar ik rookte wel. En daar wilde ik vanaf. Tussendoor stopte ik ook wel eens een paar maanden. Nu al vijf maanden zonder saffie en het bevalt me uitstekend!
Ik zag je laatst bij Paul en
je zag eruit alsof je nooit gerookt had…
lntgr frp
Goed gedaan Daan!
ik heb ooit twee weken gerookt toen ik met twee heel gezellige buurvrouwen in mijn huidige woning kwam wonen. Ik merkte na die twee weken het verslavend effect en ben onmiddelijk gestopt. Inmiddels zijn we alledrie gestopt en de vriendschap is gebleven-:)
Gefeliciteerd ! Je hebt je lijf een enorm plezier gedaan.
Ik heb zelf nooit gerookt en weet niet hoe het is om te stoppen maar mijn moeder heeft tijdens de zwangerschap gewoon doorgerookt en ik ben dus eigenlijk met mijn geboorte gestopt. Helaas is mijn het mijn moeder nooit gelukt te stoppen met roken en dit is zeker van invloed geweest op haar gezondheid.
Dus Daan hou vol, je kinderen zullen je er zeer dankbaar voor zijn.
Ik ga het ook toestaan,
dank Daan
Smaak terug, helder kunnen denken, niet meer hoesten, eindelijk weer een eigen lichaamsgeur in plaats van ranzige nicotine en brandlucht, wat is het leven dan weer mooi.
Daan fantastisch, beregoed: ik ga er over nadenken of ik binnenkort je voorbeeld ga volgen. het heeft toch wel voordelen.
Houd vol en eh wanneer heb je tijd en gaan we die afgesproken koffie met appelgebak nuttigen: natuurlijk in een rookvrij café of eetgelegenheid.
het afscheid van een liefde
zo voelde het bij mij
heel lang
en tergend langzaam
veranderde dat
teruggeslagen werd ik
naar de dag dat ik begon
15 jaar
werd ik
verlegen, snel geraakt, onzeker
alles moest opnieuw worden doorstaan
ik heb me er doorheen
geslagen
nu
na twee en een half jaar
sta ik verbaasd te kijken
was ik dat?
die man met die sigaret.
nooit meer
hoeven denken
heb ik nog wel genoeg
nooit meer die dwang
dat berekenen
als ik even dit dan kan ik er nog
snel twee of drie oproken
de opluchting is groot
komaan
Daan
het is een geschenk
dat je kan stoppen!
Knap, Daan!
Ik had je absoluut niet geassocieerd met roken.
Belinda lijkt lief maar is verneukeratief
@ Ik ben trots op je Daan!!
Stoppen is altijd goed, al doe je het voor de 500e keer!!
liefs, sjaal.
Het heeft vele overeenkomsten met een rouwproces.
Ja, ooit gaat het tellen over, Daan… 🙂
En nu goed volhouden, hoor!
Hartelijke groet, Bart (en nog maar eventjes extra aanbevolen, ter aanmoediging) 😉
Het tellen gaat over… Ik ben gestopt op 19 juli 1985, vijfentwintig jaar straks. Ik weet het nog als de dag van gisteren.
Rond hun 38e 39e schijnen veel mensen op te kunnen houden. Ik kon het wel destijds en ik ben nog wel een slapjanus zonder ruggegraat. (inmiddels 59). Vier maanden is best al veel, het is al uit je bloed en de fabriek is al stilgelegd. Beschouw het als een kostbaar kleinood dat stoppen. Als je er dik van wordt: liever dik dan bare backen met je longen. En dan het geld wat je uitspaart. Hoeveel heb je al uitgespaard, reken dat maar eens uit.
dik 17 jaar…de dagen weet ik niet meer , laat staan uren en minuten.
maar of je er heelhuids doorheen komt zit toch echt tussen je oren…:-))
suc6 in ieder geval….en probeer het vol te houden.
Daan, zeker, je gaat er nog beter uitzien en je wordt 10 jaar jonger geschat. Dat is leuk als je zoals ik vijftig word:)
23 Mei 2003 ben ik gestopt, dank zij een chirurg, die precies wist hoe hij mij moest aanpakken. Zijn gezicht stond me wel aan. Na zijn getekende uitleg hoe de omleidingen eruit zagen. zei ie: Ïk hoorde van de cardioloog dat jij niet ophoudt met roken. Kom op, man, hou er nou mee op". Sindsdien heb ik niet meer gerookt. Die cardioloog keek altijd naar mijn nagels(of ze bruin waren!) en dan gingen al mijn stekels omhoog , zo van, barst jij maar! Toen ontdekte ik tot mijn verbazing ook, dat als je zin krijgt en tot tien telt, dat je zin dan weer weg is. Had altijd gedacht dat die zin steeds erger zou worden, tot je zou gaan loeien! Nu hoef ik niet eens meer te tellen, als ik zin krijg. Gister stond er een vrouw buiten het stemburo heel lekker een sigaretje te roken..ik kan nu zonder tellen van haar genieten! Had ik dat vroeger maar geweten!!
Goed gedaan!
Maar die fase dat je in god gaat geloven lijkt me wel eng ;-))))
Goed zo Daan!
Ik heb er geen ervaring mee. Kon als kind regelmatig al geen adem meer krijgen(bronchitis) dus ben er nooit aan begonnen.
De enige roker in ons gezin(Rico) heeft gedwongen moeten stoppen. Toen hij uit de coma kwam begon hij al snel met zijn handen aan te geven(gebaar roken) Hij had helemaal niet in de gaten dat hij ademde door een buisje in de keel. Inmiddels vraagt hij er allang niet meer naar. 🙂
Volhouden hoor. Het is rotzooi 😉
Goed gedaan! Ik weet niet wat je niet meer mist, maar klasse.
Ik heb jarenlang zwaar gerookt, toen we een keer in de auto zaten voor een vakantie op de wadden zei mijn vrouw: "je hebt je shag vergeten".
Mijn reactie: "ik moet nog een keer stoppen" en …….. ik weet niet meer hoelang dat geleden is.
Bregje: ga ik er dan nog beter uitzien 🙂 Holymoly, wat een tijd, 17 jaar!
Robert K: kijk, jij blijft ook tellen. Goed man.
R.Krudzlo: goed advies
Henk Veenstra ik ben aan het afkicken van googlen. Link please.
Wopkelien: Precies, succes!
wat fantastisch! Binnenkort ga je je echt beter voelen. Je huid wordt beter, je vingers en tanden verkleuren niet meer en ook van binnen frist het lekker op.
Ik ben er nu 17 jaar, 5 maanden en 2 dagen vanaf, ik kan het weten. 🙂
Stoppen met roken is makkelijk.
Ik ben 23 jaar 4 maanden twee weken 5 dagen 7 uur 43 minuten en 18, 19, 20, 21 seconden geleden gestopt 🙂
Ik ben van de ene dag op de andere dag gestopt. Knop om…, klik. Of als iemand je een sigaret aanbied: Wil je een sigaret?, verpulver die dan en gooi haar weg. Immers ze vragen niet: wil je roken.
Groet
een column over roken?
Kijk maar met onliners+rookverslaafd.
Dapper, herkenbaar in mijn niet snoepen/lijnen fases 😛
Dank je wel Phryne! Ik geloof dat mezelf verplaatsen echt het beste helpt. Veel naar buiten gaan, het weer helpt ons weer!
Ik kom steeds die neerslachtige periode maar niet door. Wat goed dat het jou gelukt is, gefeliciteerd!