“Wat? Kun jij niet tegen een spreekbeurt over kanker? Het is toch al een jaar geleden dat je moeder stierf? Weet je wat jij moet doen? Je moet het eens een plekje gaan geven. Je hebt nog een heel leven voor je. Dus blijf gewoon zitten in de les en stel je niet aan. Later zul je zeggen dat ik gelijk heb gehad.”
“Zijn woorden sneden dwars door mijn ziel”
Ik was vijftien en een klasgenoot wilde een spreekbeurt houden over kanker. Ik schoot in paniek, de confrontatie was te groot, een jaar na de dood van mijn moeder. Ik vroeg mijn docent Nederlands of ik de les mocht verlaten. Maar hij vond het onzin. Zijn woorden sneden dwars door mijn ziel. Gelukkig trokken mijn vriendinnen me het lokaal uit en riepen ze: “Het is NOG maar een jaar geleden.” We spijbelden de hele les.
Omgaan met de dood
Het is nu 35 jaar later. Mijn docent Nederlands op die Twentse scholengemeenschap heeft geen gelijk gekregen. De dood van een dierbare is niet een kwestie van je niet aanstellen en een jaar afwachten en dan is de pijn voorbij. Omgaan met de dood van een dierbare is een zeer persoonlijke zoektocht naar een nieuw evenwicht. Naar een zinvol leven zonder die ander. Ongevraagde adviezen helpen dan niet. Vragen wat iemand nodig heeft wel.
Lees verder op ik mis je
Laat een reactie achter